Wat vannacht begon met wat voorzichtig getik op het tentdoek, eindigde om 5 uur ’s middags: een dag met onafgebroken regen. Met twee kinderen komen er dan een hoop uitdagingen op je af. Hoe gaan we ontbijten (op het speelkleed in de tent met een omgekeerd kratje als tafel), hoe krijgen we iedereen aangekleed (één voor één en rekening houden met nattigheid), wat gaan we doen om niet de hele dag bij de tent te zitten (tip van de campingeigenaresse, boven de grond is het nat dus zoek het onder de grond) en hoe houden we iedereen blij op die paar vierkante meter (ONMOGELIJK!).

Iedereen was er dus wel een beetje aan toe toen we aan het begin van de middag op weg gingen naar de Gouffre de Proumeyssac, een grot die werd ontdekt in 1907 en die bekend is als “de kristallen grot”. Met 100.000 bezoekers per jaar is het ongerepte er wel een beetje van af. Dat wordt nog eens onderstreept door het feit dat er een lichtshow omheen is gebouwd. Voor een aanzienlijk bedrag extra kun je je bovendien laten neertakelen in de grot, op de manier waarop de grot is ontdekt. Het takeltje vormt ook nog eens onderdeel van de lichtshow. Mooi is ook de manier waarop er halverwege de rondleiding opeens een tiental schermen in de rots zijn ingebouwd. Hierop wordt vertoond hoe de grot er bij lag toen hij werd ontdekt. Er is in de tussentijd wel iets veranderd…

Goed, de Efteling kon er dus een puntje aan zuigen en voor een doorweekte zondag was het best vermakelijk. Luus begon onmiddellijk te grijnzen bij het zien van de donkere tunnel die naar de grot loopt. Kilian zat bij papa in de buikdrager en zat dus helemaal eerste rang.
Bij terugkomst op de camping werd het langzaam droger en na een deels gelukte poging om hutspot te maken was het kinderbedtijd. Morgen ook nog een regenachtige dag, daarna zou het weer mooi moeten worden.