Het scheelde weinig of vandaag was onze laatste vakantiedag geweest. We hadden een bar slechte nacht, laat in bed door het voetballen, erg benauwde nacht met om 3:00 een bulderend onweer dat gelukkig net ons dal voorbij ging en Luus die om 5:45 vond dat de dag begonnen was. Na nog een uur te hebben gerekt besloten we toch maar de tent open te ritsen.
Aan de binnenkant van de luifel schuifelde een insect dat zodanig groot was dat Bé van mening was dat we direct de boel moesten opbreken. Het zag er ook best angstaanjagend uit: zeker 10 cm groot met enorme rood gekleurde kaken aan de voorkant. Na even denken kwamen we tot de conclusie dat het om een vliegend hert moest gaan, volkomen ongevaarlijk en ook behoorlijk zeldzaam. Na hem netjes in een pannetje te hebben opgevangen hebben we hem in het bos neergezet. We waren wel meteen goed wakker, dat weer wel.
Aangezien het behoorlijk bewolkt was leek het ons een ideale dag voor een wandeling. We zijn vanaf de camping vertrokken en hebben een prachtige wandeling gemaakt langs de rivier de Ceou, door velden met graan, klaprozen, wilde boshyacinten en noten-boomgaarden. Onder een walnotenboom broodjes en cakejes gegeten en toen weer richting de camping.

Bij aankomst op de camping was de zon al weer helemaal doorgebroken en zijn Luus en Papa nog een uur het zwembad ingedoken. De temperatuur van het water blijkt elke keer dat we gaan zwemmen met één graad te zijn gestegen. We begonnen ooit met 19°, vandaag was het al 22°. Hoewel we nog een week hebben toch zolangzamerhand over de terugreis aan het nadenken. Om een natte tent te voorkomen gaan we de laatste nacht in een chalet op de camping overnachten. Kunnen we ’s ochtends in ieder geval vroeg vertrekken.
Morgen in ieder geval even langs de Ford garage in Sarlat aangezien er vloeistof onder uit de auto lekt na elke rit. Nu nog even het Franse woord voor lekkage opzoeken…:'(