Na een hele rustige nacht zonder wind stonden we vanochtend weer op onder een volkomen onbewolkte hemel. We merken wel dat het ritme verandert want het was na half negen dat we allemaal wakker waren.
Bij het ontbijt bleek meteen dat vooral Kilian licht explosief was. Ondanks dat toch de spullen gepakt, het vakantievriendje van Lucia uitgezwaaid en in de auto gesprongen richting Beg-Meil.
We hadden bij dit dorpje vooral de verwachting dat het om een oud vissersdorp zou gaan met bijbehorende haven, maar dat bleek toch niet het geval. Wat we vooral aantroffen was een duingebied met daarachter  prachtige kleine strandjes van wit zand en granieten rotsen.

Het opvallende was dat het dorp was voorbereid op veel bezoekers, er waren langs de kust veel parkeerplaatsen, maar dat er maar weinig mensen waren. Of de drukte komt nog in augustus, of het is echt zo dat er vanwege de crisis minder toeristen zijn. Dat laatste was iets waar de camping eigenaar ook al over aan het klagen was dus blijkbaar is het echt merkbaar.
Met ons kleine bommetje in de buggy en Luus op haar Crocs zijn we het duingebied ingelopen op zoek naar een mooie plek om een broodje te eten. We vonden er één tussen de grote rotsen met uitzicht op Kernous Plage aan de andere kant van de baai.
Blijkbaar zaten we op een plek die bij vloed onder water staat want we werden omringd door mosselbanken, puntkokkels en  oesters. Ook kreeg Luus nog even live een hermietkreeft in actie te zien.

Op de terugweg ijsjes gekocht bij een ijskar (gezien de prijs worden de ijsjes hier blijkbaar in bladgoud verpakt) meteen doorgereden voor de boodschappen.
Luus had geen animo voor het zwembad, ondanks nieuw aangeschafte waterspuit, dus de rest van de middag in de schaduw bij de tent doorgebracht.

Als eten vanavond het enige dat er beter in gaat dan patat: oerdegelijke pasta met kaas. Mmmmm…