De rollen waren vanochtend omgedraaid: waar papa en mama om acht uur aan de dag begonnen, lagen Lucia en Kilian nog te dromen.
Tijdens het ontbijt werd besloten om vandaag een wat langer uitstapje te gaan maken. De weersverwachting was niet heel goed dus een bezoek aan het strand zat er niet in, in plaats daarvan kozen we voor een rit naar Pointe de la Torche. Vorig jaar waren we er al in de buurt geweest maar de enorme massa mensen, auto’s en campers zorgden ervoor dat we er met een boog om heen reden. Dit jaar hadden we goede hoop dat het anders zou zijn, juist ook vanwege het mindere weer.
Na een rit van bijna drie kwartier kwamen we bij Loctudy, vanaf waar we de route langs de kust namen. Onderweg stopten we bij het vissersdorp Le Guilvenec om er eens een kijkje te nemen. Aangezien het al rond lunchtijd was, en we toevallig langs een leuke Crêperie liepen, besloten we eens een crêpe te proberen. Luus en Kilian hadden na de pannenkoeken van papa er bovendien nog geen genoeg van.
De crêperie was een schot in de roos, na het betalen van de rekening kregen we zelfs nog vier gratis crêpes mee “pour l’apres midi”.
Volgende stop was bij St Guénolé, waar we een rotsig uitzichtpunt beklommen. Luus rende naar boven, gevolgd door Kilian die persé alles zelf wilde klimmen (papa en mama hielden hun hart vast..). Na dit punt werd Pointe de la Torche bereikt. Inderdaad niet de hectische taferelen van vorig jaar maar ondanks de soms miezerige regen nog steeds een komen en gaan van toeristen en vooral surfers. De plek gaf een mooi uitzicht over een tweetal baaien, waar fanatiek werd gesurfd.
Aan het begin van de dag hadden we ook al het plan opgevat om een paar eeuwenoude kerkjes te gaan bezoeken in deze omgeving. Vorig jaar hadden we er al een aantal bezocht, maar we hadden ze nog lang niet allemaal gezien. Omdat het inmiddels al behoorlijk laat in de middag was, bleef de score vandaag hangen op twee, de Chapelle de Beuzec en de Chapelle de Tronoan.
De terugweg liep via de snelle route en het avondeten bestond uit Taboulé, Merguez en Haricots Verts (of in het geval van Luus uit Biscottes met kaas aangezien de worstjes niet in de smaak vielen).
Kilian in de relax-stand
Morgen beter weer en misschien eens een bezoek aan een zwembad, aan zwemmen zijn we nog niet toegekomen.
Pointe de la Torche, daar waren wij donderdag nog geweest, idd mooi en vol surf dudes (een kleedde zich geheel uit naast onze auto waar Jasmijn en ik nog even de bui afwachtten)! Dus geen visafslag in Le Quilvenic (want is pas om 16:30), was ook leuk geweest. Wij helaas weer thuis van het mooie Bretagne. De rit verliep oke, maar wel files bij Rennes en Caen gehad. Troost was dat het zich top de andere weghelft vele malen dramatischer was. Een lange file richting Bretagne, BIj Le Havre (brug), rondweg Caen en bij Rennes. Kilometerslang, verder dan je kijken kunt en de spaarzame rustplaatsen waren overvol. Leek zwarte zaterdag wel, pfff. Hier in Nederland klam en warm. waren we nog maar daar…
Goed dat de reis verder goed is gegaan, files zijn altijd vervelend. Niet zo gek dat ze er nu zijn, half Europa komt in beweging…
Weer wordt als het goed is wel wat beter daar in NL, vooruitzichten voor hier zien er ook wel gunstig uit. Sterkte met uitpakken en met weer opstarten de komende week!