Na het bezoek aan de Bosjes in Benodet gisteren was het deze keer andersom en kwamen Lisette, Chiel,  Julian en Jasmijn naar de camping in Concarneau.
Papa was aardig brak dankzij de late voetbalwedstrijd van de dag ervoor (en bijbehorende kater door de uitschakeling) maar het zonnetje scheen bij het opstaan dus dat was snel vergeten.
Nadat Kilian met papa boodschappen had gedaan bij de Leclerc en mama de tent had gefatsoeneerd bleken Lisette en Chiel de camping te hebben gevonden.

Koffie bij de tent

Speeltuin in de tent

Na koffie met Bretonse Tartiflette werd nog een bezoek gebracht aan Kernous Plage waar de kinderen lekker met zand, stenen en schelpen konden spelen.
Na een lunch waarbij de zelf gesmeerde broodjes van Chiel het moesten afleggen tegen verse croissantjes en Port Salut, gingen we elk onze eigen weg voor de middag.
Aangezien de auto gisteren zorgde voor een middagslaapje besloten we om nu ook een eindje te rijden. Bij Kilian werkte het weer uitstekend maar Luus bleef deze keer klaarwakker.
Na een mooie rit langs de kust ten oosten van Concarneau kwamen we bij het einddoel Rospico aan.
Rospico wordt gevormd door een smalle baai waar de zee het land in stroomt. Het bijbehorende strandje is prachtig maar was toen wij er waren smal vanwege de vloed.
Vanaf Rospico hebben we een stuk van de GR34 gelopen richting Port-Manec’h. Kilian stapte stoer over het smalle pad met uitzicht op de Atlantische oceaan beneden.

Na afgedaald te zijn naar een bijna verborgen strandje met twee smalle grotten was het weer tijd om terug te gaan.

Thuis soepje klaargemaakt met stokbrood, olijven, tomaten en Taboule. Nog even gespeeld en toen tijd voor bed. 

Na de moeilijke avond ervoor werd Kilian gelukkig blij wakker zonder verdere nachtelijke onderbrekingen. Na het “ontbijt” (alles was op dus we hadden allemaal een half broodje en een stukje ontbijtkoek) was het tijd om boodschappen te doen bij de Leclerc.
Met alle boodschappen op zak zijn we naar Pointe de Cabellou gereden, een uitzichtpunt in de buurt van Concarneau waar we vorig jaar niet waren geweest. Het was absoluut de moeite waard en in de zon met een fris windje aten we een broodje met uitzicht op de witte huizen van Concarneau.

Lunch bij Pointe de Cabellou

Uitzicht op Concarneau

Het plan voor de avond was een barbecue bij Lisette, Chiel, Julian en Jasmijn die in een huisje in Benodet zitten. Om de tijd te overbruggen reden we naar Beg-Meil waar de kinderen bij aankomst in slaap bleken te zijn gevallen. Na ze lekker te hebben laten slapen, zijn we een ijsje gaan halen en even op het mooie strand gaan kijken. De dag werd afgesloten met een barbecue in Benodet, waar Lucia, de Jantjes en Jasmijn heerlijk met elkaar konden spelen.
Om 22:00 moest het Nederlands elftal nog een halve finale spelen op het WK en papa wilde dit wel erg graag zien. Omdat er op de camping geen TV was werd de wedstrijd bekeken in de bar van Le Sable Blanc, een bar aan de buitenkant van Concarneau. In het gezelschap van drie Fransen, die overduidelijk voor Argentinië waren bleek het een vreselijke wedstrijd te zijn, die ook nog eens werd verloren.

Na een goede nachtrust in het hotel zaten we om 9:00 weer op de Franse snelweg met als eindbestemming Concarneau. Het zonnetje scheen weer en de wegen richting Bretagne waren rustig, we schoten dus lekker op. Luus en Kilian zaten weer achter hun eigen bioscoop.

De mobiele bioscoop

We waren zelfs zo vroeg dat we eerst een stop maakten aan het strand bij Concarneau. Met uitzicht op de blauwe zee in de Baie de la Forêt aten we een broodje om daarna twee minuten verder te rijden naar de camping.

Uitzicht over Baie de la Forêt

Het weerzien met de camping was leuk. Luus herkende nog van alles,  waaronder ook de plek van vorig jaar. Ze was dan ook teleurgesteld toen we er toch voor kozen om op een andere plek te gaan staan. Deze keer wilden we toch uitzicht hebben op zee en we vonden al snel een plek waar ook schaduw was van twee bomen.

Opzetten van de tent

Het opzetten van de tent was nog even een stress klus omdat de camping eigenaar had voorspeld dat er nog regen zou komen. Dat klopte, maar gelukkig ruimschoots nadat de tent stond.
Vaste prik op de eerste avond is de ravioli en ook deze keer zaten Luus en Kilian er heerlijk van te eten. Na het eten was Kilian ontzettend moe maar hij wilde absoluut niet slapen. Na een aantal mini drama’s besloten we dat de enige manier om hem in slaap te krijgen was, door net te doen alsof iedereen naar bed ging. We bleken allemaal zo moe dat we een kwartier later allemaal lagen te slapen… Papa en mama werden om 23:30 half verdwaasd wakker met hun kleren nog aan.
Uiteindelijk is er nog behoorlijk wat regen gevallen, morgen hopelijk de hele dag droog.

Na een heel kort nachtje dankzij WK strafschoppen van het Nederlands elftal begon de dag om 3 uur. Luus en Kilian stuiterden hun bed uit en na de laatste klusjes reden we om 4:15 dan toch echt richting Frankrijk.
De eerste paar uren heerlijk weer om te rijden, met afwisselend zon en wat wolken. Na de eerste stop in België (en de koffie waar papa en mama al zo naar hadden uitgekeken) werden de tablets tevoorschijn gehaald.
Luus vond het fantastisch en kon dankzij het feit dat ze al een beetje kan lezen zelf de films kiezen. Tot aan het hotel in Caen wist ze er zich mee te vermaken. Kilian had er deze keer wat meer moeite mee en voelde zich duidelijk niet zo lekker. Een aantal keer wat langer stoppen en Brandweerman Sam bleek uiteindelijk het wondermiddel. Om 14:30 waren we bij het Ibis Hotel in Caen.

Het was een budget hotel dus de verwachtingen waren niet heel hoog, desondanks was het prima. Niet gehorig, goede douches en een simpel maar prima ontbijt.
Voor het slapen gaan mochten Luus en Kilian nog wat vakantiecadeautjes uitpakken. Om 20:00 lagen we allemaal te slapen, Luus bij mama op de kamer en Kilian bij papa.