Een voorzichtig zonnetje maakte ons vanochtend wakker. De nacht was wat onrustig geweest aangezien Luus een driftbui in haar slaap had en Kilian tot drie keer toe ruzie met zijn slaapzak. Het feit dat de dag droog begon zorgde voor een beetje hoop dat we vandaag toch echt een keer naar de Seewaldsee zouden kunnen gaan.
Na een ontbijt in het zonnetje alles snel ingepakt en naar het beginpunt gereden. Een ultiem toeristen treintje, rood-geel met een dakje en muziek, stond daar al op ons te wachten om de twee kilometer te overbruggen naar het meer. De Seewaldsee ligt in een soort natuurlijke kom en staat er om bekend dat het water een heerlijke en constante temperatuur heeft. Ideaal dus om eens een duik te nemen in iets waar eens geen chloor in zit.
We hadden met Luus en Kilian afgesproken dat we óf heen, óf terug met het treintje zouden gaan en de keus viel op de heenreis.

Tjoeketjoek

Na een kwartiertje rijden kwamen we aan en Luus kon niet wachten om het water in te duiken. Kilian rende er direct achteraan, even later gevolgd door papa en mama. Het was er heerlijk rustig dankzij de wat wisselende weersverwachting. De rest van de ochtend en het begin van de middag hebben we heerlijk gezwommen en in het zonnetje gelegen. Het was inmiddels al weer zo warm geworden dat we een parasol huurden bij de berghut.

De Seewaldsee

Luus in het water

Steentjes gooien vanaf de kant

De terugweg verliep helaas hectisch omdat Luus geen zin had om terug te lopen maar uiteindelijk kwamen we toch bij de auto aan. Na boodschappen en een douchesessie was het tijd om de rest van het Kuchenmehl om te zetten in pannenkoeken. Een dreigende onweerslucht dreef gelukkig net het naburige dal in waardoor het alleen wat regende.
De verwachtingen voor morgen zijn slecht, waarschijnlijk een dagje voor een binnenzwembad of weer een stadje.