Een blauwe hemel lachte ons tegemoet toen we de tent openritsten. We waren wel wakker geworden ’s nachts van regen op de tent maar daar was geen spoor meer van terug te vinden.

Na de lange wandeling van gisteren hadden we besloten om het vandaag relatief rustig aan te doen en pas halverwege de middag op stap te gaan. De bestemming die we hadden gekozen was de Ville Close van Concarneau, de oude ommuurde binnenstad in de haven. Uit eerdere ervaringen wisten we dat het er behoorlijk druk kon zijn maar met de leuke winkels en een wandeling over de vestingmuren wel de moeite waard.

De ochtend brachten we door op de camping met vooral heel erg rustig aan ontbijten, koffie drinken en nog wat rond de tent rommelen. Aan het einde van de ochtend werd het zwembad nog eens bezocht, dat deze keer weer nagenoeg leeg was en na een lunch met Rilettes stapten we in de auto.

In het centrum van Concarneau vonden we gelukkig nog een parkeerplek en sloten we aan in de rij die over de loopbrug de oude stad binnenging. Drie jaar geleden hadden we hier Bretonse kommetjes gekocht met de namen Lucia en Kilian er op. Aangezien het kommetje van Kilian inmiddels was gesneuveld was één van de doelen om een nieuwe te vinden.

Straatje in de Ville Close

Het kommetje was vrij snel gevonden en enigszins afgeschrikt door de prijzen van eten en drinken op de terrassen kozen we er voor om in de schaduw van een boom blikjes Fanta te drinken. De schaduw was erg welkom want de zon scheen inmiddels uitbundig en het was behoorlijk warm in de smalle en drukke straatjes.

Met z’n allen

Jean Claude en Marie Louise

Buitenaanzicht van de oude stad

Voor het avondeten hadden we gepland om Franse crêpes te gaan eten op de camping. Elke maandag wordt een kraampje opgebouwd bij de receptie waar allerlei soorten crêpes besteld kunnen worden. Hoewel Kilian niet overtuigd was door het ontbreken van stroop aten we lekker van de crêpes met beurre salé, lard (spekpannenkoek) en oeuf et fromage. Terwijl we stonden te wachten voor het kraampje stond een Duits gezin achter ons die erg verbaasd reageerden op de naam Kilian. Oorzaak: hun zoon bleek ook zo te heten en Kilian vonden dat zo mooi dat hij zijn uiterste best deed om hem over te halen om te spelen, ondanks zeven jaar verschil in leeftijd. Het had wel succes want Kilian x 2 en Lucia hebben de hele avond met elkaar gespeeld.