Een grijze lucht overheerste nog steeds vandaag. In de ochtend leek het beter en na het afritsen van de voorluifel ontbeten we in de buitenlucht. Dat plezier was van korte duur want een uur later zat de voorluifel er al weer aan en zaten we met gemengde gevoelens naar de opnieuw neerdwarrelende motregen te kijken. Na wat bijgekletst te hebben met de overburen terwijl Luus en Kilian met de grote Kilian aan het spelen waren, pakten we de tassen in en reden we richting Quimper.

Quimper is een stad met zo’n 60.000 inwoners die op amper 20 minuten rijden ligt van Concarneau. Het is de hoofdstad van het departement Finistere en staat er om bekend dat het de meest Bretonse stad van Bretagne is. Hoewel dit ons derde bezoek aan Bretagne is waren we vooral gericht geweest op de kustregio en hadden we nooit gekozen voor een bezoekje aan deze stad. De tweede dag nattigheid voor de boeg was een mooie aanleiding om daar eens verandering in te brengen.

Na een korte rit was het zoals altijd even zoeken naar een geschikte parkeerplaats. Nadat we deze hadden gevonden liepen we te voet naar het centrum. Amper van de parkeerplaats af liepen we direct een prachtige tuin in, de Jardin de la Retraite. Deze bracht ons in het echte centrum. Na wat rondlopen en ons verbazen over de ontzettend mooie vakwerkhuizen die bijna voorover leken te hangen over de soms smalle winkelstraten kwamen we aan bij de Place au Beurre. Dit pleintje is eigenlijk een aaneenschakeling van Creperies waar we de verleiding niet konden weerstaan en kozen voor de kleinste Creperie op het plein de crêperie Ty Ru met maarliefst 4 tafeltjes.

Tijd voor crêpes

De kleinste crêperie van Quimper, crêperie Ty Ru

Karakteristieke vakwerkhuizen met op de achtergrond de Cathédrale St Corentin

Het formaat van de creperie was stond niet in verhouding met de kwaliteit van de crepes want die waren superlekker. Kilian was als enige wat minder enthousiast over de Franse stroop, de sirop du caramel. Luus was helemaal tevreden met haar crepes met kaas en ei.

Na de heerlijke lunch liepen we verder het centrum in en kregen al snel zicht op de enorm grote Cathédrale St Corentin, waarvan de twee torens in het grootste deel van de stad zijn te zien. Op weg er naar toe liepen we nog tegen een pony en ezeltje aan die gewillig stonden te wachten tot iemand een ritje kwam maken. Met Luus op de pony en Kilian op het ezeltje werd dat werkelijkheid en ze reden een rondje door het centrum. In de kathedraal aangekomen werd er nog een kaarsje gebrand voor opa Gerard en oma Hanny en toen was het volgende doel al weer in zicht.

Rondritje door de stad

Kaarsjes branden in de Cathédrale St Corentin

Luus in de draaimolen

Het volgende doel was een draaimolen die buiten op het plein stond en natuurlijk al was gespot. Het moet gezegd, het was ook wel een erg mooie draaimolen en er kwamen behoorlijk wat kinderen op af. Luus en Kilian draaiden twee rondjes mee waarna we op weg gingen naar het plaatselijke Office du Tourisme voor een plattegrond. De regen was inmiddels wel weer erg nadrukkelijk aanwezig en vooral mama, die niet een echte jas mee had, vond het wel mooi geweest.

Om de dag af te sluiten reden we nog langs de plaatselijke Decathlon waar mama een mooie fleece en hippe jas vond. Luus en Kilian keken hun ogen uit in de echt enorme winkel met alleen maar sportartikelen. Nog even snel langs de Leclerc op de terugweg en voor het avondeten een lekkere omelet, tabouleh, tomaten, olijven, Bretonse kaas en brood. Het miezert nog steeds maar de verwachting is wel dat er morgen weer een zonnetje zou moeten schijnen, van ons mag het…