Na een wat onrustige nacht van Kilian omdat hij moest plassen en de ingang van zijn slaapzak niet kon vinden ritsten we de tent open onder een grijze hemel, voor de vijfde dag op rij. Vooral papa werd er wel een beetje chagerijnig van. Lucia en Kilian deden hun best om uit te slapen en werden om maarliefst negen uur wakker. Het wordt elke ochtend wat later.

Na het ontbijt was het tijd voor wat klusjes rond de tent. Na meer dan een week was het vooral nodig om weer eens wat kleren te wassen, een klus waar mama zich aan durfde te wagen. Papa reed naar de Leclerc om boodschappen in huis te halen aangezien onze buurtjes vandaag zouden aankomen. Ze waren vanochtend vertrokken en hadden verwacht dat ze aan het begin van de avond zouden aankomen aangezien het vandaag op de weg ook nog zwarte zaterdag was. Tot onze verrassing stuurden ze een berichtje dat ze er al halverwege de middag zouden zijn. Met de boodschappen voor een Bretonse avondmaaltijd in huis waagden we ons nog aan wat badminton en tafeltennis tot de Booghjes het terrein opreden.

Terwijl papa hielp met de tent opzetten ging mama met Lucia, Kilian, Gwen, Roy en de grote Kilian naar het zwembad. Wonder boven wonder brak de zon aan het einde van de middag weer overtuigend door de wolken waardoor we eindelijk weer van de warmte konden genieten. Het eten was snel op tafel gezet en terwijl mama zich op de afwas stortte renden de kinderen de hele camping over. Om elf uur ging het licht pas weer uit.