De zon liet zich vanochtend van zijn beste kant zien, de temperatuur daarentegen liet absoluut te wensen over. Met een trui aan zaten we wat rillerig in de eerste ochtendzon te ontbijten en alvast de eerste spullen in te pakken want we wilden op tijd weg. Ons doel van vandaag was een drietal plaatsen in het deel van Finistère dat Caps a l’Ouest genoemd wordt, de streek waar de uiterste punt onder valt met delen van zowel de noord- als de zuidkust. Dat betekende wel ruim een uur in de auto dus waren we er op gebrand om rond 11 uur van de camping af te rijden, iets dat gezien ons verschoven dag/nachtritme wonderwel lukte.

Ons plan was om eerst naar het dorp Beuzec-Cap-Sizun te rijden, een plek aan de noordkust die wordt aangeprezen om de mooie wandelpaden. Na ruim een half uur rijden kwamen we door het dorp Confort-Mellars waar een erg mooie kerkje met een calvaire, een groot monumentaal kruisbeeld dat karakteristiek is voor Bretagne, langs de weg. Hier stopten we even om het kerkje te bekijken en het bijbehorende museum waar een expositie was over vleermuizen, compleet met live-videobeeld van de vleermuizenkolonie onder het dak van het museum. Bij de bakker kochten we nog een bretonse cake en toen reden we verder.

 

Het kerkje van Confort-Mellars

Bij Breuzec-Cap-Sizun aangekomen namen we de eerste afslag naar de kust en eindigden op een grote parkeerplaats. Vanaf de parkeerplaats liep een pad naar de kust en met elke stap die we namen werd het uitzichter wijdser en grootser. Het bleek een compleet andere kust te zijn dan de zuidkant waar we vandaan kwamen. Stijle kilffen en bulderend water op de rotsen aan de kust, afgewisseld met lieflijke paarse heidevelden en gele bloemen. We hadden zicht op de rotskust van Crozon en verder. In de zon aten we de cake en beklommen papa, mama en Erik via een stijl stoffig pad een naburige rotspunt voor een nog spectaculairder uitzicht.

Na een uur liepen we richting de auto en reden we verder naar iets wat volgens de kaart een echt strandje zou moeten zijn, . Het vinden was niet makkelijk maar bleek absoluut de moeite waard. Het was inderdaad een zandstrand maar grotendeels bezaaid met grote stenen en rotsen. Na de ontdekking van mooie kristallen in sommige stenen werd er druk gezocht naar de

mooiste steen en verder genoten van het uitzicht. Snel een broodje bij de auto en we gingen naar het volgende doel, het dorp Point-Croix. Hoewel aangeprezen in de brochures over deze streek viel het plaatsje wat tegen. Wel een enorm grote en oude kerk maar verder was er weinig te doen en maakte het een uitgestorven indruk.

 

De laatste stop van de dag was Menez Dregan bij het dorp Plouhinec. Hier is direct aan de kust een opgravingscentrum te vinden waar resten zijn opgegraven van 465.000 jaar oud. We begonnen intussen al aardig gaar te worden en dus tijd om tentwaarts te gaan. Snel nog een stop bij de Leclerc voor boodschappen voor een barbecue. Het was een koude avond, zo koud dat de joggingbroeken tevoorschijn werden gehaald en handen en voeten werden opgewarmd boven de nasmeulende barbecues.