Met recht de beste nacht ooit in een hotel, dat was onze conclusie nadat we om half acht ’s ochtends wakker werden. De airco had ons lekker koel gehouden en ondanks de drukte in het hotel was het ook nog eens lekker stil geweest. Het ontbijt was eenvoudig maar lekker en met wat croissantjes, stokbrood met kaas, chocoladecornflakes en koffie voelden we ons meteen thuis in Frankrijk.

Omdat we een relatief korte dag hadden met iets meer dan 300 kilometer maakten we geen haast en rond half 10 reden we richting de Autoroute Blanche. Net zoals gisteren was het heerlijk rustig en om even na twee uur reden we in de smorende hitte Camping les Iles op. Met open mond bekeken we het uitzicht op het Mont Blanc massief dat in de middagzon lag te glinsteren.

De receptie bleek helaas nog dicht te zijn tot drie uur en in de tijd die overbleef gingen we op zoek naar een plekje op de camping. Dat bleek gelukkig een superidee want de camping had voor ons een plekje in gedachte waar alleen onze auto zou passen. Na wat moeilijke blikken bleek onze voorkeursplek geen probleem te zijn en na wat strubbelingen met het opzetten van de tent hadden we ons basiskamp wel zo’n beetje ingericht. Met een week lang meer dan 30 graden voor de boeg hadden we gekozen voor een plek tussen 4 bomen waar we eigenlijk de hele dag schaduw hadden.

 

De avond werd vooral gebruikt om het vochttekort aan te vullen en aangezien niemand zin had om te koken (met als eindresultaat afwas) zochten we het terras van de camping op voor pizza. Rond half elf kropen we met z’n vieren ons bed in, alleen voorzien van een lakentje omdat de warmte bepaald nog niet weg was.