Met weersvooruitzichten die er voor het komende weekend nogal nat uitzien wilden we (lees: papa en mama) vandaag absoluut nog wandelen. We begonnen onze dag pas weer na negen uur dus een heel uitgebreide wandeling kon het niet worden. Papa vond op de wandelkaart die we een paar dagen geleden hadden aangeschaft een combinatie van een gondel en aansluitende wandeling naar een hut. Het ging om de Telepherique de Valorcine die begon in het gelijknamige dorp, waarna een wandeling van iets meer dan een uur ons naar de Refuge de Balme zou brengen. Deze hut bevindt zich bijna letterlijk op de Frans-Zwitserse grens en het idee om deze vakantie ook nog even in Zwitserland te hebben gestaan leek ons wel leuk.
Na alle voorbereidende handelingen reden we om 11 uur van de camping, door het drukke Chamonix naar Valorcine, een rit van ruim drie kwartier, Omdat we door de hitte in iets meer dan een dag er bijna negen liter water doorheen haddem gejaagd gingen we snel nog op zoek naar water en lieten ons door de Telepherique naar ruim 1900 meter brengen. Lucia en Kilian hadden er weinig zin in en we schoten maar langzaam op, het was dan ook nog wel erg warm en het pad had geen beschutting. Wel erg leuk was dat we nu de Mont Blanc van een totaal andere kant zagen, inclusief de Aguille Argentiere en bijbehorende gletsjers. Na bijna twee uur kwamen we aan bij de hut waar we een broodje aten met uitzicht op Zwitserse bergen.
De afdaling ging bijzonder snel en niet alleen omdat de zwaartekracht dan een ahandje helpt, vanuit de Mont Blanc zagen we de donkere wolken alweer samenkomen en dat beloofde niet veel goeds. In een behoorlijk grote groep, iedereen haastte zich van de berg af, kwamen we aan bij de gondel en reden we naar de camping terwijl er al dikke druppels naar beneden kwamen, Behoorlijk ongerust bedachten we ons dat al onze stoelen nog buiten de tent stonden en dat we het voorscherm van de tent niet hadden dichtgeritst om het binnen wat te laten drogen. Tot onze grote blijdschap bleken onze Nedelandse buren alles onder de luifel te hebben gezet en de tent dicht te hebben geritst.
De McDonalds in Sallanches verzorgde het avondeten en aansluitend deden we nog wat boodschappen waar we ook een fles lokaal bier kochten voor onze buren als bedankje. Op de camping nog snel even onder de douche om het stof van onze benen te spoelen en nog even tijd om ons mentaal voor te bereiden op een nat weekend.