Zoals voorspeld was het vandaag aan begin van de dag een natte bedoeling. Papa had vanochtend om acht uur onder een bewolkte maar droge hemel nog net tijd gehad om zijn baard van bijna twee weken af te scheren toen de sluizen weer open gingen. Wat sip door alle nattigheid namen we met z’n allen de toevlucht in de shelter van Erik en Nicole en verwenden we ons met enorme punten frambozentaart die we ’s ochtends bij de bakker hadden gekocht.

Aan het begin van de middag stapten we in de auto om ook nog eens een kijkje te nemen in Chamonix, al wel regelmatig langsgereden dit jaar maar nog geen tijd gehad om de stad zelf ook eens te bekijken. De regen wist nog niet van wijken maar volgens de voorspellingen kon dat niet heel lang meer duren. In Chamonix aangekomen bleek dat er meer mensen waren met hetzelfde idee, het vinden van een parkeerplek was een uitdaging maar lukte uiteindelijk en in een lichte miezerregen liepen we richting het centrum terwijl de bewolking zich op sommige plekken als gewonnen moest geven.

De aantrekkingskracht van Chamonix ligt vooral in het fantastische uitzicht op de Mont Blanc en de mooie winkels. Qua prijzen is het een behoorlijk mondain gebeuren hoewel we zagen dat ook de Decathlon voet aan de grond had gekregen.

Na een rondje te hebben gelopen en wat warme wafels te hebben gekocht liepen we aan het eind van de middag weer richting de auto. De avond werd gevuld met het eten van “le plus meilleur pizza du monde” op het terras van de camping en een potje biljarten met de kinderen in de recreatieruimte.