Dit jaar geen wekker die om ons om vijf uur wakker maakte, geen slaperig vertrek met een vermoeid maar toch ook wel blij hoofd. De plannen voor een derde keer Lac de Passy waren vorig jaar al gemaakt maar een vervelend wereldwijd virus gooide helaas roet in het eten. De heenreis duurde voor ons dit jaar slechts tweeenhalf uur om op de plaats van bestemmig te komen: het dorpje Ell in Limburg waar een safaritent op ons stond te wachten. Om toch in vakantiesferen te komen hadden we halverwege een stop gepland langs de snelweg voor een kop koffie en broodjes. Samen met de Booghjes die de andere safaritent had weten te bemachtigen, de enige twee op de kleine camping “Landgoed Lemmenhof”. Vooral papa en mama hadden moeite met het gemis aan de bergen deze zomer, Lucia en Kilian hadden er een stuk minder moeite mee en verheugeden zich al weken op de dag dat we zouden gaan rijden.

De stop onderweg bracht ons inderdaad het vakantiegevoel en ondanks de behoorlijke drukte op de weg kwamen we rond half vijf aan. De tenten waren boven verwachting mooi en van alle gemakken voorzien.

Nadat iedereen zijn plekje bed had uitgekozen en de tassen waren uitgepakt kwamen de dampende pannekoeken op tafel, gevolgd door een fanatiek potje voetbal onder leiding van Kilian die iedeeen all hoeken van het veld liet zien.