Dobberen op de Dommel

Een uitbundige zon lokte ons vanochtend al vroeg naar de best wel grote veranda die bij de tent hoort. Na wat warme croissantjes kwam iedereen langzaam op gang, voor de een betekende dat het nauwlettend in de gaten houden van het aantal volgers op Tiktok (Lucia), voor de ander wat rommelen rond de tent (mama) of voetballen (Kilian en papa). Tussendoor werd er ook nog nagedacht over een uitstapje en geinspireerd door een folder bij de receptie leek een kanotocht op het riviertje de Dommel wel heel leuk. De Booghjes waren het hier volledig mee eens en de reservering was al snel gemaakt.

Er ik en Nicole zorgden voor een luxe lunch met stokbrood belegd met zuurvlees en oma’s stoofvlees en na inpakken en goed insmeren stapten we in de auto voor een rit van een half uur naar Valkenswaard. Vooraf waren we al wel gewaarschuwd dat we vanaf daar met de bus naar het beginpunt gebracht zouden worden, iedereen van 13 jaar moest tijdens de busrit wel verplicht een mondkapje dragen. Lucia en Roy stonden er op om ook een mondkapje voor te doen. Voor de kanotocht zelf konden we kiezen voor een lange en een korte route en met een lengte van 8 kilometer leek de tweede optie ons wel de beste, al met al betekende dat al zo’n twee uur peddelen. Een korte ritje in een stampvolle bus bracht ons naar het begin van de route waar we onze tweepersoons kano’s te water lieten.

De Dommel zelf bleek een heel kalme en niet al te brede rivier met een tweetal stuwen waar we onszelf uit de kano’s moesten hijsen om deze ove rland naar de andere kant van de stuw te slepen. Vooral aan het begin van de route zorgde dat voor behoorlijk chaotische taferelen door het grota aantal kano’s in combinatie met gebrekkige stuurmanskunsten. Na de eerste stuw verspreiden de kano’s zich gelukkig wat meer en was het leuk varen door een heel mooi natuurgebied, sporadisch aangestaard door wat koeien die ons vanaf de oever verveeld stonden te begluren. Kilian liet zich nog verrassen door een laaghangende tak en viel achterover de boot in, gelukkig werd zijn tuimeling wat opgevangen door het zwemvest dat hij aan had. Na een korte stop op driekwart van de route kwamen we aan het einde van de middag weer aan bij het beginpunt waar we in de zon nog even een ijsje aten.

In Valkenswaard werden er boodschappen gedaan voor een barbecue en met een kleine kans op een regenbuitje in de avond werden de kolen bij terugkomst meteen aangestoken. De avond bleef gelukkig droog en werd afgesloten met een kampvuurtje, Luus en Kilian deden pas om 12 uur het licht uit…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.