Al voordat we koers hadden gezet naar Frankrijk waren we door Erik al eens gewezen op een wandeling naar Lac Blanc. Een populaire route in het dal van Chamonix aangrenzend aan de ons welbekende Brevent. Met een deze week wat haperende zomer was het ons opgevallen dat het vandaag de mooiste dag van de week zou zijn. Omdat we voor Lac Blanc ons weer boven de 2000 meter moesten begeven was vandaag het moment aangebroken om deze wandeling nog te kunnen maken.

Na ons vaste Franse ontbijtje werden snel alle rugzakken ingepakt. Nicole en Roy hadden helaas aangegeven om liever op de camping te blijven, Nicole zag het nog wel zitten maar voor Roy was de gedachte aan een gondel en stoeltjeslift wat te spannend. Dat we niet de enigen waren die gebruik wilden maken van het mooie weer bleek al tijdens de rit naar Telepherique de Flegere. Al voor Chamonix kwamen we terecht in een file waardoor wat bij heel wat automobilisten voor de nodige stress zorgde. Ook het parkeren in Flegere was een uitdagende onderneming maar gelukkig vonden we in een klein straatje nog ruimte om te parkeren. Ook hier konden we weer bijna 100 Euro aftikken voor een rit in zowel de Telepherique de Flegere als de aansluitende Telesiege de l’Index.

De Telesiege takelde ons regelrecht de wolken in en we moesten best even wennen aan de hoogte en de kou. Wat voorzichtige doorkijkjes in de bewolking gaf ons wel hoop dat de bewolking verder weg zou trekken.

Dat bleek wel even te duren tijdens de wandeling van 1 uur en 15 minuten maar toch lieten de toppen en gletschers zich aan de overkant van de vallei zich voorzichtig zien. Met af en toe een pauze stapten we door, opvallend genoeg in het gezelschap van meerdere groepen Japanners die we nog op geen enkele andere wandeling waren tegengekomen. Hoewel papa en Erik vooraf hadden ingeschat dat het een makkelijke wandeling was (begin- en eindpunt lagen ongeveer even hoog) bleek er in werkelijkheid soms nog flink geklommen en gedaald te moeten worden. Toch kwamen we na twee uur aan bij ons eindpunt, in het gezelschap van een enorme groep andere wandelaars die de tocht naar boven hadden gewaagd.

Tijdens de uitgebreide pauze zagen we voor het eerst live hoe de berghut bij Lac Blanc werd bevoorraad door een helikopter, best een spectaculair gezicht. Voor de terugweg besloten we een andere route te nemen die ons direct bij de gondels van Flegere zou brengen en waarmee we de stoeltjeslift konden overslaan. Onderweg zagen we nog een luie bergmarmot en rond vijf uur stapten we weer in de gondels naar het dal, gelukkig nog ruim op tijd voor de laatste rit naar beneden.

Terug op de camping bleken Nicole en Roy zich prima te hebben vermaakt, mama stortte zich maar weer eens op een afwasje en papa en Erik reden snel naar de Super-U voor de ingrdienten voor een barbecue.