De weergoden leken ons gunstig gezind te zijn toen we vanochtend wakker werden met de zon op de tent. Na het vaste ritje naar de bakker en een ontbijtje in de tent omdat het buiten toch nog wat fris was diende de harde werkelijkheid zich aan. Ons voornemen was tot nu toe om zaterdag af te reizen naar Nederland maar vanwege een wat wisselende weersverwachting (droge tent) en het feit dat papa een extra dag thuis toch wel prettig vond besloten we om vrijdag al te gaan rijden. De hotelreservering was al omgezet en we begonnen met frisse tegenzin aan de eerste inpakwerkzaamheden waarbij we aan het einde van de ochtend toch nog werden verrast door wat regen.

Na de lunch leek het dan toch serieus opgeklaard en waren we het met elkaar eens dat een wandeling toch wel fijn zou zijn. Meest voor de hand liggend was de wandeling naar Lac de Javen bij Megeve waarvoor we eerder deze week al eens onverrichterzake waren teruggekeerd vanwege serieuze regenbuien. De rit naar Megeve gaf goede hoop want we werden onthaald door een blauwe lucht. Vanaf de parkeerplaats bij het sportpark liepen we richting het centrum waar we uiteindelijk de bordjes vonden die verwezen naar het meer.

Gezien het feit dat de wandeling werd vermeld in een officieel boekje (“Les plus belles randonees – Lacs er cascades autour du Mont-Blanc”) viel de aard van de wandeling ons eerlijjk gezegd een beetje tegen. Vanuit het prachtige centrum liep de route in het begin over een erg steil geasfalteerd pad dat later deels overging in een onverhard pad. Feit was wel dat we nog steeds voorbij werden gereden door een sporadische vrachtauto en zelfs gemotororiseerde grasmaaiers. Het tweede deel van de route liep door een buitenwijk van Megeve (La Maz) met prachtige huizen waarbij we voor het laatste deel in een bos terecht kwamen. Het einddoel bleek een omhekt meer met prachtig uitzcht op een indrukwekkende rotswand. In een heerllijk warm zonnetje aten we ijsjes en nestelden we ons in zonnestoelen tot we er genoeg van hadden.

Voor de weg terug kozen we bewust voor een andere route die ons ook terugbracht in het centrum van Megeve. Het was inmiddels eind van de middag en van alle inspanning waren we hongerig. De stap naar het zoeken naar een restaurant was dan ook snel gezet. In het centrum zelf bleek het erg druk en we bedachten ons dat we eerder deze week een pizzeria hadden gezien tegenover de McDonalds waar we waren geweest. Dti bleek een schot in de roos, een klein zaakje dat druk werd bezocht door de locals met aardige eigenaren, Corsicaans bier en bovenal echt heerlijke pizza’s.

Best wel een beetje moe maar heel voldaan reden we de twintig minuten terug naar de camping. Voor morgen wordt er weer mooi weer voorspeld.