De wereld was heerlijk afgekoeld toen we vanochtend de tent openritsten. De sporen van de regen van gisteren waren nog duidelijk zichtbaar maar de zon deed zijn best om alles weer op te laten drogen en slaagde daar duidelijk in. De tafel en stoelen werden neergezet in een klein plekje ochtendzon die door de takken van de bomen scheen en de croissantjes en Nesquick “cornflakes” werden tevoorschijn gehaald. Met het grootste deel van de dag mooi weer voor de boeg was er maar een optie: wandelen. In Chamonix hadden we een boekje op de kop getikt, “Les plus belles Randonees, Pays du Mont Blanc” en daarin stond een wandeling die meteen onze aandacht trok.
Naast de camping ligt een imposante rotspiek met de naam Aiguille du Varan (2544 m), een berg waar we al zwemmend al vaak naar hadden gekeken. Bovendien hadden we vorig jaar in de avondschemering al eens een lichtje hoog op de berg gezien waardoor we wisten dat er een berghut moest zijn.
In het boekje werd duidelijk dat dat inderdaad zo was, op ruim 1600 meter lagen daar de Chalets de Varan, ons doel van vandaag. Met de rugzakken weer ingepakt reden we even na half elf weg naar de bochtige weg die ons naar het Plateau d’Assy bracht waar start van de wandeling was.
Met weer een riskante parkeeractie waarbij we de auto nog net kwijt konden, begonnen we aan de klim van zo’n 600 meter. Het pad begon zoals zoveel dalwandelingen over een breed pad dat wel behoorlijk steil was. Met af en toe vertakkingen naar smallere paadjes door het bos was het nog wel leuk afwisselend. Des te hoger we kwamen des te mooier werd het uitzicht en eenmaal boven de boomgrens waren alle (zij)dalen en zelfs ons eigen Lac de Passy zichtbaar: van het hoger gelegen Combloux/Megeve, van Saint Gervais -les-Bains en Contamine Montjoie tot aan de snelweg richting Chamonix die zich kronkelend een weg baande in de schaduw van de ijzige vierduizenders.
Na een klim van ruim anderhalf uur kwamen we aan bij de Chalets de Varan die tot groot verdriet van Lucia en Kilian dicht waren vanwege onderhoud. Geen koude drankjes dus maar ons zelf meegebrachte (lauwe) water en stokbrood met Babybel en Chorizo… Na de lunch en wat rondkijken in de omgeving van de Chalets was het weer tijd voor een vlinderrijke afdaling.
Bij de auto aangekomen waren daar alsnog de koude drankjes en ijsjes bij een heel klein en leuk terras en werden de dagelijkse boodschappen gedaan bij de Super-U in Passy. De voorspelde onweersbuien lijken vandaag aan ons voorbij te gaan.