Met weer eens een jaar laat zomervakantie hadden we al een behoorlijke tijd uitgekeken naar heerlijk een paar weken in de tent. Na lang zoekwerk met weer een hoop research van mama waren we uiteindelijk uitgekomen op Bretagne. Voor maarliefst de vijfde keer maar in plaats van ons voormalige vaste stekkie Concarneau was de keus gevallen op camping Penboch even ten zuiden van Vannes en op een steenworp afstand van de oevers van de Golfe du Morbihan.

Het inpakken verliep redelijk ontspannen maar toch wat rommeliger dan normaal, we waren allemaal toe aan vakantie. Olaf had het het karretje in de voortuin al herkend en kwam al dagenlang opvallend vaak even buurten, mischien toch even kijken of we er nog wel waren. Op zaterdag de konijnen naar de opvang gebracht en ternauwernood Olaf ontdekt die zich heerlijk in de dakkoffer had genesteld…

De wekker ging weer om vijf uur en na vijf kwartier kon de auto worden gestart en lieten we Warmenhuizen acher ons. Onderweg was het opvallend rustig en zonder enige file of ander oponthoud reden we door Belgie en Frankrijk. Zeker toen we de route naar Parijs achet ons lieten kon de cruise control worden aangezet en reden we langs de weilanden met de typisch Franse ” hooirollen”. Vreemd genoeg waren de parkeerplaatsen wel overvol en stuurde de navigatie ons ook nog eens langs een route die ons niet via de Pont de Normandie, de 856 meter lange brug die Le Havre met Honfleur verbindt.

Enigzins teleurgesteld maar blij dat we er waren kwamen we even voor vijf uur bij het Ibis Hotel aan in Caen. De iets luxere versie met airco deze keer hoewel het weer dit jaar daar geen enkele noodzaak toe gaf. Na het inchecken allemaal even onder de douche en daaarna naar de McDonalds aan de andere kant van de straat. De rest van de avond brachten we door met wat spelletjes en TV kijken. Morgen vroeg op pad voor het laatste stuk want morgenmiddag gaat het waarschijnlijk regenen…