Ondanks dat de zomerse warmte al zeker een week ver was te zoeken waren we vannacht toch wel blij geweest met de airco die ons zacht zoemend door de nacht had geholpen. We waren het er over eens dat we best goed hadden geslapen, zo goed zelfs dat mama bij er bij het afgaan van de wekker van overtuigd was dat ze in haar eigen bed lag. Het tijdstop van zes uur was wel wat wreed maar we wilden perse om acht uur wegrijden om het echt slechte weer voor te zijn. Naast het ontbijt had Luus ook zeker een uur voorbereidingstijd nodig (er goed uitzien is belangrijk).

Het restaurant waar het ontbijt werd geserveerd was compleet verlaten. Eerst waren we er van overtijgd dat dat met het vroege tijdstip had te maken maar na een overigens prima ontbijt werden we nog steeds maar vergezeld door één andere dame, het hotel was gewoon erg rustig. Dat beeld werd bevestigd door een parkeerplaats met plekken in overvloed, iets dat we wel eens anders hebben gezien. Ons plan lukte wornderwel en om acht uur koers zetten naar de Booghjes in Arradon.

Onderweg was het een komen en gaan van hoosbuien en druilerige regen en we waren behoorlijk opgelucht toen we na bijna drie uur onder een droge hemel de camping opdraaiden. Dankzij hulp van de buurtjes stond allles na drie kwartier en was het tijd voor heerlijke taart en koffie en even bijkletsen. Gwen, Luus, Roy en Kilian doken het buitenbad in en verplaatsten zich toen het toch ging regenen naar het warme bubbelbad binnen. Na een late lunch vertrokken we met z’n allen naar de Decathlon in Vannes omdat we er achter waren gekomen dat we het slaapmatje van Kilian waren vergeten…

Ondanks dat het hemelsbreed qua afstand niets voorstelde werd het een helse rit met een ongelovelijke hoeveelheid auto’s op de weg die allemaal als eerste op plaats van bestemming wilden aankomen. De parkeerplaats van de Decathlon was compleet vol met nog twintig wachtenden voor ons, de P van een restautant aan de overkant bracht gelukkig een oplossing. De Dectahlon had genoeg matjes op voorraad en na een snel bezoek aan de Leclrec voor boodschappen stortten we ons in het verkeersgeweld terug naar de camping.

Kilian voelde zich niet zo lekker, waarschijnlijk door de korte nachtjes en de spanning en hij dook bij terugkomst zijn bed in. Het gezamenlijke avondeten bestond uit worstjes, tabouleh en rauwkost en werd weggespoeld met echte Texelse Skuumkoppe en Cidre Doux van Loic Raison. Onder een zwaar bewolkte hemel doken we rond half elf ons bed in. Kilian was nog heel even wakker om nog een toetje weg te werken en sliep daarna meteen weer verder. De verwachting voor morgen lijkt wtat beter te zijn.