Na een prima nacht werden we al even prima wakker omdat de zon ons weer toescheen in de ochtend. De Booghjes hadden een rustdag met strand en zwembad gepland, wij hadden vooral zin om een wandeling te maken en dan natuurlijk weer een deel van de GR34. De route direct ten westen van Penboch hadden we een aantal dagen al gelopen met Erik en Nicole en een blik op de kaart liet zien dat de route even verderop ook direct langs de kust liep. Dat werd ons doel van vandaag met als welklinkend startpunt “Le Bois Bas”.

Het ontbijt en de voorbereidingen waren rustig aan gedaan waardoor we pas na elf uur van de camping reden. Het startpunt lag op een kwartier rijden en vlakbij de lokale Eglise vonden we een parkerplek vrijwel direct aan het begin van de route, Het pad bleek inderdaad vlak langs het water te lopen en liep tussen de bomen waardoor we heerlijk in de schaduw liepen.

In de zon was het geluikkig al flink warm aan het worden. Een klein uur slingerde het pad langs de Anse de Moustran met mooie doorkijkjes naar het grote Île-aux-Moines en de kleinere eilanden Île Creizec en Île de la Jument die binnen de Golfe du Morbihan liggen. Het pad kwam tenslotte uit bij Port-Blanc waar verschillende veerboten vertrokken. Één daarvan trok onze aandacht, een boot die elk half uur vetrok en in vijf minuten de overtocht naar Île-aux-Moines maakte. In een opwelling kochten we vier kaartjes en sprinten we naar de boot die al klaar lag om te vertrekken.

Op het eiland zelf was het een drukte van belang met flink wat restaurantjes en zelfs bedrijven die fietsen verhuren. Wij gingen op zoek naar een plek ergens in de schaduw om onze zelf meegebrachte lunch (stokbrood/Babybell/Bifi) konden eten en dat bleek een flinke uitdaging. Het pad dat we volgden bleek ongelovelijk saai en bleef maar doorgaan tot we bijna de moed verloren. Nergens was iets van een bankje of picknicktafel te vinden. In arren moede ploften we neer op een muurtje omdat we toch echt even iets moesten eten tot het ons opviel dat er dichtbij muziek klonk. Een klein stukje verder spraken we een ouder stel aan die ons de weg wezen naar een feest dat toevallig net vandaag werd gegeven en even verder liepen we inderdaad tussen de kraampjes met mosselen, oesters en patat. Ook suikerspinen en daar vie de keus van Luus en Kilian op. Papa twijfelde serieus over de oesters maar durfde het toch niet aan.

De terugweg voelde korter aan, het zwembad op de camping lonkte dus de werd er flink de pas in gezet. Bij terugkomst op de camping vertrokken de kids na wat drinken en wat Breitz-chips richting zwembad. Voor het eten was het plan opgevat om wat te bestellen bij de foodtruck van die avond. Dit is een optie die er elke avond is met elke avond een verschillende keuze, pizza, crepes, gegrilde kip of zoals vanavond curry. Papa, mama, Erik en Nicole bestelden een best lekkere curry-maaltijd en voor de kinderen werd er pizza gebakken op het gasstel bij de tent. Er werd gekletst tot het donker werd waarna rond half elf werd besloten om even naar het strand te lopen. Onder een echt ontzettend mooie sterrenhemel waarbij zelfs de melkweg zichtbaar was keken we uit over een spiegelgladde Golfe du Morbihan. Om half een lagen we in onze warme bedden.