Regen, regen…regen!

Zelf vonden we dat we ons portie regen al wel hadden gehad deze vakantie maar daar hebben de wetten van de natuur helaas geen boodschap aan. We hadden de voorspellingen natuurlijk al wel gezien en waren dus niet verrast dat er zachtjes regen op de tent tikte bij het opstaan. Broodjes gehaald, koffie gezet en dan maar in de beschutting van de partytent het ontbijt naar binnen gewerkt. In de loop van de ochtend ging de miezerregen over naar serieuze druppels en namen we de toevlucht tot wat lezen, klusjes en spelletjes.

Om toch nog wat van de dag te maken stapten we aan het begin van de middag samen met de buurtjes in de auto naar Vannes. Voor hun was het de laatste vrij in te vullen dag en we hadden afgesproken om ergens een restaurant op te zoeken voor een uitgebreide lunch. In Vannes aagekomen bleek het vinden van een parkeerplaats nog een uitdaging en sloten we ons aan in de kolonne van met poncho’s en paraplu’s utgedoste toeristen die zich door de natte straten voortbewoog.

Het vinden van een geschikt restaurant was wel een uitdaging door de uiteenlopende voorkeuren binnen ons gezelschap. Juist in Bretagne is het aanbod aan zee-gerelateerde delicatessen indrukwekkend maar juist deze vielen niet bij iedereen in de smaak. Na even zoeken vonden we gelukkig een leuk en droog restaurant waar zowel pizza (Kilian, Nicole en Roy), lasagna (Gwen), pasta (mama en Lucia) als mosselen (papa en Erik) werden geserveerd.

Tafel voor zes
…en een tafeltje voor twee

Na het eten slenterden we door een nog steeds druilerig en soms ronduit nat Vannes langs de vele winkeltjes. Luus had een voorkeur voor de H&M en de Sephora, Kilian scoorde nog een Beyblade.

Het avondeten was eenvoudig met wat stokbrood en kaas, noodles voor Kilian. Luus voelde zich niet lekker en kroop al vroeg in haar slaapzak met wat paracetamol. Omdat het nog steeds regende zochten we onze toevlucht tot de tafeltennistafels waarvan een aantal in een tent staat. Dit keer bleek papa nagenoeg onverslaanbaar (mama weet het aan de mosselen). Bij terugkomst in de tent bleek Lucia ook nog te hebben overgegeven, na nog wat paracetamol gingen we de nacht in. We hadden letterlijk geen droog moment gehad vandaag.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.