Ondanks de wat onrustige avond door het onweer hadden we vanochtend toch de wekker gezet op half acht met als doel de Telesiege de Glacier de Bossons. Vanaf daar loopt een mooe route over een graat die daarom alleen met mooi weer is aan te raden. Bij het controleren van het weerbericht vanochtend bleek dat er vanaf het begin van de middag toch wat onweer werd voorspeld, tijd om een ander plan te maken dus. Uiteindelijk viel de keus op een lichte wandeling naar een waterval, de Cascade du Dard. Met het boeltje weer ingepakt reden we even na 10 uur van de camping richting Les Pelerins, een voorstadje van Chamonix.

Omdat we eerdere ervaring hadden met deze wandeling vonden we moeiteloos een parkeerplek in een achteraf straatje waarna we 100 meter verder op de route terechtkwamen. Het weer was prachtig en we werden vergezeld door een snelstromende rivier met smeltwater. Na een kwartiertje lieten we de rivier achter ons en liep het pad een naaldbos in waar we even later werden verrast door de haarspeldbochten van de weg naar de Mont Blanc tunnel. Het pad liep op een bepaald punt kortstondig vlak langs de weg waar de file inmiddels alweer was ontstaan. Onze blikken kruisten even die van de verveeld kijkende chauffeurs waarna we weer verder omhoog klommen over een inmiddels best steil pad.

Na een half uur kwamen we tot onze eigen verrassing al aan bij de Refuge Cascade du Dard. De laatste keer dat we hier omhoog waren geklommen was een jaar of zes terug en ons tempo bergop lag inmiddels al een stuk hoger. Na ons even te hebben vergaapt aan het geweld van het neerstortende water gaf Luus aan dat ze zich niet zo goed voelde dus zat er weinig anders op dan rechtsomkeert maken en weer afdalen naar de auto.

Na de dagelijkse boodschappen en een lunch bij de tent pakten we de zwemspullen in en doken we onder een bewolkte hemel in het meer, mama koos er voor om lekker toe te kijken en viel spontaan in slaap. Het avondeten bestond deze keer uit een heerlijke tonijnsalade met het resterende stokbrood. Nadat papa en mama het badminton-record hadden gebroken (121 keer) werd er nog wat ge-petanqued tot een regenbui roet in het eten gooide. Een avondwandeling over de camping waarbij het opviel hoeveel huisjes er wel niet leeg stonden betekende het einde van de dag. Onder aanzwellend gerommel van een nieuwe onweersbui die ons nooi zou bereiken vielen we in slaap. Morgen gaan we richting de Telesiege de Glacier de Bossons.