De regen die gisteren aan het begin van de avond was begonnen kletterde de hele nacht vrolijk door. Bij vlagen zo hard dat we er wakker van werden en ons afvroegen of de de tent, de partytent en het klein tentje van Luus het nog aankonden. Dat bleek ’s ochtends gelukkig nog het geval al viel de regen toen ook nog gestaag naar beneden. Een beetje sip werden de croissantjes met koffie en chocopops voor Luus en Kilian naar binnen gewerkt, terwijl we plannen maakten voor de dag die er ook nat uit zag. Goed gebruik tijdens de vakanties met de Booghjes was de regel dat als het regende, net zolang gaan rijden tot de regen stopt en dat leek ons ook nu een goed plan. Nadeel was wel dat we er ongeveer anderhalf uur voor moesten rijden maar dat hadden we er graag voor over. Het doel waar we unaniem voor hadden gekozen was een oude bekende: Annecy.
Tijdens de rit naar het zuidwesten zagen we de bewolking inderdaad dunner worden en werd het droog. Bij Annecy aangekomen werden we alsnog getrakteerd op een regenbui maar dat bleek van korte duur. Na geparkeerd te hebben op een bekende parkeerplaats langs het meer (degene met de vreselijk trage en onduidelijke parkeerautomaten die alleen met muntjes lijken te werken) liepen we richting de oude stad.
Alle voorgaande keren, we hadden uitgerekend dat we er al vijf keer eerder waren geweest, was het hoogzomers geweest en liepen we door de stad op zoek naar een beetje schaduw. Door het wat mindere weer was het deze keer beter vertoeven en bovendien leek het ook iets rustiger, al bleef het oude centrum gevuld met een gestage stroom aan toeristen.
Omdat het inmiddels lunchtijd was streken we neer op het terras van creperie Le Bolee waar we precie het laatste tafeltje toegewezen kregen. De galette complet (Lucia), galette vegetariene (papa en mama) en crepes beure sucre (Kilian) waren heerlijk en werden weggespoeld met cidre doux.
De rest van de middag slenterden we door de smalle oude straatjes en ontdekten we na al die jaren ook de winkelstraten even buiten het centrum, die een stuk minder op toersten waren gericht. De zoektocht naar kleding voor Kilian bleek een lastige, Lucia had wat meer succes met cadeautjes voor het thuisfront. Rond een uur of half zes liepen we weer langzaam richting de auto voor de anderhalf uur durende rit naar de camping die bij aankomst gelukkig opgedroogd bleek te zijn.
Het avondeten hielden we simpel met wat brood, wraps en noodles en wat bijkletsen met onze Nederlandse campingburen die morgen helaas vertrekken. De rest van de week lijkt het weer prachtig te zijn, morgen gaan we weer de bergen in.