Gorges de la Diosaz

Voor de tweede keer waren we vergeten om brood voor ons ontbijt te bestellen waardoor we weer onze toevlucht moesten nemen tot de zoete chocolade- en honing ontbijtgranen. Het weer was vandaag redelijk en vormde een beetje de overvang tussen de sporadische nattigheid van gisteren en de mooie dagen die nog voorspeld worden. Aangezien het dus zeker geen dag was om het hogerop te zoeken besloten we om de tip te volgen van de ouders van Jet en Boukje, de meiden waar Luus en Kilian inmiddels behoorlijk close mee waren. Zij waren bij een kloof geweest waar door middel van houten bruggetjes en vlonders doorheen gewandeld kon worden, de Gorges de la Diosaz.

Aan het einde van de ochtend zetten we koers naar het beginpunt in Servoz, een klein plaatsje voor Chamonix. De ontbijtgranen begonnen zich inmiddels te wreken en hongerig besloten we om eerst op zoek te gaan naar een bakker voor “second breakfast”. Boulangerie nummer twee bleek gelukkig open en even later zaten we aan een quiche met zalm en broccoli (mama), quiche met Reblochon en aardappel (papa) en hotdogs (Lucia en Kilian). Luus vermaakte de dame van de bakkerij nog met een bescheiden streetdance-uitvoering en met gevulde magen begaven we ons naar de ingang van de kloof.

Late lunch bij de boulangerie

De wandeling door de kloof bleek gezien het aantal mensen aardig populair en na het betalen van de entree zetten we de eerste stappen op de rouet die langs vijf watervallen loopt. Regelmatig moesten we even stilstaan en plaatsmaken voor tegenliggers, zo smal was het pad op sommige momenten.

Kilian op volle vaart door de kloof

Het houten wandelpad

Vooral Kilian had er stevig de pas in en we moesten soms ons best doen om hem een beetje in de buurt te houden. Langs de route was allerlei informatie te vinden over de kloof en de aanleg van het pad. Na ongeveer een uur kwamen we aan bij het einde van de wandeling, het pad liep nog veel verder maar was niet meer geschikt voor de gemiddelde wandelaar. Het stuk wat wij hadden gelopen maakt slechts 4% uit van het totale pad door de kloof.

Voor het avondeten hadden papa en mama onder luid protest van Luus en Kilian gekozen voor een mooi stuk verse forelfilet en onder toch nog een druilerige hemel aten we het op onder de luifel van de tent. Morgen alweer inpakdag 🙁

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.