De weersverwachting voor vandaag was niet fantastisch, daarom waren we maar wat blij dat de zon weer op de tent stond te schijnen toen we wakker werden. Het ontbijt bestond uit een grote doos met kleine croissantjes en pain chocolat en aan de tafel die naast de tent in de zon was gezet genoten we nog van de warmte. Het was vandaag de dag dat onze buurtjes ook vakantie hadden en in de auto waren gestapt om richting Lac de Passy te rijden. Hetplan was om daar twee dagen over te doen en op zondag aan het begin van de middag aan te komen. Rond een uur of 10 stuurden we ze een berichtje om een goede reis te wensen en toen er antwoord kwam bleken ze al tot ver in Frankrijk te zijn gevorderd. Op de vraag of ze misschien in een keer zouden doorrijden kwam geen reactie en papa en mama keken elkaar aan: “zouden ze dan toch….?”.
Aan het begin van de middag begon het dan toch te regenen. Om niet de hele dag op de camping door te brengen stapten we in de auto en reden we naar Scionzier waar de dichtstbijzijnde “normale” Decathlon zat. Vooraf stopten we bij een bakkerij waar we ons tegoed deden aan baguettes met kip, broodjes met tonijn en tartiflettes. Vooral Luus keek haar ogen uit bij al het lekkers dat daar stond uitgestald.
Bij de Dacathlon kochten we een nieuw slaapmatje voor Lucia omdat ze al nachten op een lek exemplaar doorbracht, zonder te klagen overigens. Papa vond een paar nieuwe slippers en als uitsmijter kochten we echte stalen Jeu de Boule ballen, de plastic ballen die we nog in inze campinguitrusting hadden zitten waren we nu toch echt ontgroeid. Op de camping aangekomen kregen we al snel een telefoontje van Erik, ze waren inderdaad van plan geweest om ons te verrassen en in een keer door te rijden. Door autopech waren ze echter gestrand op slechts 40 kilometer van de camping. Papa bood meteen de optie aan om ze op te halen, inclusief de bagagekar en na een uur volgde het telefoontje dat dat wel heel fijn zou zijn.
Papa sprong meteen in de auto naar Saint-Pierre-en-Faucigny, een rit van ruim een half uur, waar Erik zijn auto op het parkeerterrein van het station achterliet. De Booghjes stapten bij papa in de auto en met de aanhangwagen aangekoppeld kwamen we net voor acht uur op de camping aan. Na het zoeken van de meest geschikte plek konden we nog net voor de ergste regen de tent opzetten en zorgen voor wat eten, toen het echt losbarstte trokken we ons allemaal terug in onze tent voor een natte nacht.