Na een bijna zwoele nacht stonden we vanochtend op onder een bewolkte hemel. De afgelopen dagen zijn alle buren om ons heen vertrokken en aangezien we op een afgelegen deel van de camping staan werd het wel erg rustig. Het is zelfs zo dat de de ene lamp die er op ons veld brand ’s nachts onder geen beding uit mag. De beheerder van de camping is dan nl bang dat de zwijnen die hier in de bossen leven het terrein op komen. Helemaal alleen staan we gelukkig niet meer aangezien er gisteren een stel in een caravan is bijgekomen op het veld.

Het plan was om naar La Roque-Gageac te rijden om daar een boottocht te maken over de Dordogne. De bewolking was in dat opzicht eigenlijk welkom aangezien de volle zon op het water wel wat heftig kan zijn voor de kinderhuidjes.
La Roque-Gageac claimt één van de drie mooiste en dus drukst bezochte dorpen van Frankrijk te zijn. Mooi is het dorp inderdaad. Probleem is wel  dat het ligt ingeklemd tussen de Dordogne en een vrijwel verticale rotswand. Er blijft dus weinig ruimte over en dat zorgt er onder meer voor dat alle winkeltjes direct aan de weg zijn gebouwd. Alle toeristen lopen dus gewoon op de smalle weg waar ook de bussen en al het andere verkeer rijden. We waren blij dat het nog geen hoogseizoen was…
De boottocht was erg leuk. Kilian kreeg een hoop aandacht en Luus zat alles te bekijken bij Bé op schoot.

Na een uur was de boottocht voorbij en hebben we gelunched in een park. Daarna inkopen gedaan voor de barbecue en weer naar de camping. Het weer was vanaf het middaguur al weer zonnig dus het zwembad lonkte. Na het zwemmen de barbecue aagestoken en lekker gegeten. Kilian demonstreerde dat hij uit zichzelf opeens vanuit ligstand kon gaan zitten. En toen was het kinderbedtijd. De komende dagen zijn nog steeds zomers!