De dag begon vandaag heel rustig. Papa en mama waren om half negen wakker en lagen tegen twee slapende kindjes aan te kijken. Luus en Kilian hielden het vol tot maarliefst 9 uur…
Luus in haar Sleeping Beauty slaapzak
Kilian in z’n Sleeping Hero slaapzak
Na een ontbijtje met kant en klare croissantjes en Pain Concarnois zwaaiden we onze overburen uit die weer huiswaarts gingen. Daarna maakte Luus contact met een Nederlands meisje dat gisteren was aangekomen en was kleine Kilian zoals elke dag aan het spelen met de grote Kilian. Het resultaat van dit alles was dat we pas na de lunch in de auto zaten om naar het begin van de voor vandaag geplande wandeling te rijden.
De wandeling die we hadden bedacht was opnieuw een stuk van de GR34, het pad dat langs de volledige Bretonse kust loopt. Het beginpunt was ook weer Anse de Rospico, hetzelfde als een aantal dagen eerder, met als verschil dat we nu de westelijke kant op gingen lopen met als eindpunt Raguenes. Ook vandaag was het weer een grijze dag maar regenen deed het niet meer, een prima dag om te wandelen dus hoewel we de zon wel beginnen te missen.
Het was weer een erg mooi pad dat vlak langs de kust liep met soms behoorlijk diepe kliffen. Gedurende de hele wandeling hadden we zicht op Ile Verte en île Raguénez, eilanden voor de kust waarbij de tweede te voet bereikbaar is bij eb en alleen per boot bij vloed. Luus en Kilian stapten weer stoer door op hun bergschoenen, af en toe aangemoedigd door wat drinken of een snoepje. Vooral de Dextro Energy doet het goed deze vakantie.
Het begin van de wandeling bij Anse de Rospico
Onderweg met uitzicht op de twee eilanden
Even tijd voor pauze
Na ruim twee uur waren we weer terug bij de auto en was het tijd voor de onvermijdelijke boodschappen. Vandaag voelden we ons moedig genoeg om aan te schuiven in de rij voor de verse vis afdeling. Indringend aangestaard door de krabben die lagen te wachten om aangeschaft te worden door een hongerige fransman, bestelden we een paar heerlijke stukken verse zalm.
Op de camping moest er nog worden gezwommen en pas om kwart over acht verliet iedereen het zwembad voor het avondeten. De gebakken zalm stond overigens pas een uur later op tafel, weer een record deze vakantie. Het zonnetje liet zich vanavond weer voorzichtig zien, we hopen op meer de komende dagen.
Een late duik in het heerlijk warme zwembad