De weersverwachting klopte heel aardig, deze keer helaas in ons nadeel. Al in de nacht hoorden we de eerste regen al op de tent tikken, een geluid dat alleen nog werd overstemd door het geschreeuw van mama die een nachtmerrie had. Nadat iedereen weer van de schrik was bekomen sliepen we weer in, om na half negen pas wakker te worden.

Aangezien de lucht nog steeds grijs was, besloten we vandaag naar Quimper te gaan en daarna naar de Decathlon. Het vertrek ging heel voorspoedig en nog voor het middaguur reden we een parkeerplaats op in de buurt van het centrum. Na een korte wandeling via de Jardin de la Retraite, een prachtige kleine ommuurde tuin met vooral palmbomen, liepen we het centrum in. Aangezien het bijna lunchtijd was stopte we aan de Place au Beurre, een pleintje met alleen maar Creperies, en zochten we een plek bij Ty-Ru, de kleinste creperie van Quimper. Ondanks de grijze lucht kozen we er voor om toch buiten op het terras te gaan zitten en dat bleek een goede keus.

Voldaan liepen we een uur later verder de stad in en nadat de kinderen een rondje hadden gemaakt in de Jules Verne draaimolen (Luus twijfelde even omdat ze zichzelf te oud vond maar bij het zien van de draaimolen was ze snel overstag) liepen we verder door de straatjes met vakwerkhuizen die bijna Limburgs aandeden.

Naast de bewolkte hemel waaide het vandaag ook behoorlijk hard en na een blik op de wapperende haren van Kilian bedachten we ons dat een bezoek aan de kapper voor hem hard nodig was. In Nederland was het niet meer gelukt omdat hij vlak voor het vertrek met z’n hoofd tegen de tafel was gevallen. Dankzij Google Maps vonden we een tiental kappers in Quimper en de dichtstbijzijnde bleek nog tijd te hebben.

Hoewel Kilian wat terughoudend was, hij wilde perse een mannelijke kapper en had ook de donkere vrouwelijke kapster met een enorm afro-kapsel zien rondlopen, ging hij toch overstag en tot zijn opluchting bleek de mannelijke eigenaar de taak op zich te nemen. Dat deed hij met verve en Kilian stapte twintig minuten later fris geknipt uit de stoel.

Na verder de stad verkend te hebben waren we het er over eens dat we geen zin meer hadden in de Decathlon en sprongen we in de auto terug naar de camping. Papa ging nog even boodschappen halen voor het avondeten en aangezien het inmiddels echt fris was geworden sleepten we de tafels en stoelen in de tent en zetten het meegebrachte kacheltje aan. Het was gelukkig vrij snel warm en de rest van de avond werd doorgrbracht met wat lezen en spelletjes doen.