door ·Geen reacties

Met een wat sip gezicht en gevoel werden we wakker onder wederom een grijze hemel waar met enige regelmaat miezerregen uit naar beneden kwam. Het vakantieschema was al wel geruisloos ingegaan met bedtijd rond een uur of half ef en ’s ochtends weer wakker worden rond half negen. Papa haalde met de auto broodjes bij de bakker en na het ontbijt bekeken we nog eens goed het weerbericht. De voorspelling liet zien dat de bewolking de tweede helft van de middag verdwenen zou moeten zijn. Tot die tijd was het nog even doorbijten en aangezien mama gisteren niet geslaagd was bij de Decathlon in Quimper besloten we dat we om van de regen verlost te zijn de Decathlon in Concarneau nog met een bezoek te vereren. Gelukkig vond mama deze keer genoeg van haar gading en vond Luus nog een paar mooie flippers voor in het zwembad.

Terug bij de tent zagen we halverwege de middag boven de Baie de la Foret opeens een duidelijke scheiding in de lucht tussen de wolken en het deel waar de zon vrij spel had en een uur later brak de zon ook door boven de camping. Snel zetten we wat stoelen in de zon en met een plaatselijk biertje er bij genoten we van de warmte. Het avond eten bestond uit moten verse zalm met broccoli en instant aardappelpuree. Het is altijd even afwachten wat Luus en Kilian er van vinden maar vooral Luus ging helemaal los op de zalm, die ook wel erg lekker was. Kilian moest niets hebben van dat roze gedoe en hield het bij de broccoli en wat crackers. De aardappelpuree viel alleen bij papa en mama in de smaak.

De avond werd afgesloten met een tafeltenniswedstrijd die in het voordeel van mama werd beslist en terwijl de hemel bijna letterlijk in vuur en vla stond maakten we ons klaar voor bed.

door ·Geen reacties

De weersverwachting klopte heel aardig, deze keer helaas in ons nadeel. Al in de nacht hoorden we de eerste regen al op de tent tikken, een geluid dat alleen nog werd overstemd door het geschreeuw van mama die een nachtmerrie had. Nadat iedereen weer van de schrik was bekomen sliepen we weer in, om na half negen pas wakker te worden.

Aangezien de lucht nog steeds grijs was, besloten we vandaag naar Quimper te gaan en daarna naar de Decathlon. Het vertrek ging heel voorspoedig en nog voor het middaguur reden we een parkeerplaats op in de buurt van het centrum. Na een korte wandeling via de Jardin de la Retraite, een prachtige kleine ommuurde tuin met vooral palmbomen, liepen we het centrum in. Aangezien het bijna lunchtijd was stopte we aan de Place au Beurre, een pleintje met alleen maar Creperies, en zochten we een plek bij Ty-Ru, de kleinste creperie van Quimper. Ondanks de grijze lucht kozen we er voor om toch buiten op het terras te gaan zitten en dat bleek een goede keus.

Voldaan liepen we een uur later verder de stad in en nadat de kinderen een rondje hadden gemaakt in de Jules Verne draaimolen (Luus twijfelde even omdat ze zichzelf te oud vond maar bij het zien van de draaimolen was ze snel overstag) liepen we verder door de straatjes met vakwerkhuizen die bijna Limburgs aandeden.

Naast de bewolkte hemel waaide het vandaag ook behoorlijk hard en na een blik op de wapperende haren van Kilian bedachten we ons dat een bezoek aan de kapper voor hem hard nodig was. In Nederland was het niet meer gelukt omdat hij vlak voor het vertrek met z’n hoofd tegen de tafel was gevallen. Dankzij Google Maps vonden we een tiental kappers in Quimper en de dichtstbijzijnde bleek nog tijd te hebben.

Hoewel Kilian wat terughoudend was, hij wilde perse een mannelijke kapper en had ook de donkere vrouwelijke kapster met een enorm afro-kapsel zien rondlopen, ging hij toch overstag en tot zijn opluchting bleek de mannelijke eigenaar de taak op zich te nemen. Dat deed hij met verve en Kilian stapte twintig minuten later fris geknipt uit de stoel.

Na verder de stad verkend te hebben waren we het er over eens dat we geen zin meer hadden in de Decathlon en sprongen we in de auto terug naar de camping. Papa ging nog even boodschappen halen voor het avondeten en aangezien het inmiddels echt fris was geworden sleepten we de tafels en stoelen in de tent en zetten het meegebrachte kacheltje aan. Het was gelukkig vrij snel warm en de rest van de avond werd doorgrbracht met wat lezen en spelletjes doen.

 

door ·Geen reacties

Alle voorbereidingen, het inpakken, goed achterlaten van het huis, het vroege opstaan en twee dagen in de auto…we waren best moe toen we gisteravond vanuit onze bedden naar het dak van de tent lagen te staren. Door de vermoeidheid vielen we gelukkig wel allemaal snel in slaap.

Kilian was vanochtend het eerste wakker om half acht, gevolgd door papa. De meiden volgden al snel en een lokale regenbui probeerde ons op het verkeerde been te zetten. Een blik naar buiten liet zien dat de hemel verder grotendeels blauw was en we maakten ons op voor een, zoals altijd op de eerste dag, karig ontbijt met crackers en smeerkaas. Om de voorraden weer aan te vullen brachten we een bezoek aan de Leclerc om even later met lekkere dingen als stokbrood, tabouleh en worstjes op de camping terug te keren. Lucia en Kilian hadden bij de lokale speelgoedwinkel hun eerste vakantiegeld uitgegeven en storten zich op hun Schleich-paarden en Star Wars Lego terwijl wij voor alle boodschappen een plek zochten.

De middag was voorbestemd voor het zwembad en onder een nog steeds blauwe hemel plonsden we in het bad. We merken wel dat het hier zomers aanvoelt zolang de zon schijnt maar in de schaduw kan het door de harde wind behoorlijk fris zijn.

Kilian was de eerste die er klappertandend de brui aan gaf en we gebruikten de douches om weer een beetje warm te worden. Na afloop ontdekten we dat Luus aan het zemavontuur een gezicht voor zomersproeten heeft overgehouden.

Na het avondeten onze eerste stappen gezet op Kernous Plage, het strandje bij de camping. Daarna sloeg bij iedereen de vermoeidheid toe en was het tijd voor bed.

door ·Geen reacties

Wekenlang hadden we er al naar uitgekeken, dagen afgeteld, inkopen gedaan, alvast het karretje gehaald en toen was daar toch zomaar het moment dat de wekker om vijf uur ging. Luus en Kilian wakker gemaakt, ze stonden meteen te stuiteren en snel een broodje gegeten en wat gedronken. Om zes uur reden lieten we de Schoffel achter ons met Olaf die ons verbaasd na stond te kijken.

Onderweg was het heel duidelijk hoogseizoen. Hoewel het met de drukte op de weg nog wel meeviel waren de parkeerplaatsen vaak overvol en moesten we vaak doorrijden naar een volgende P om een plekje te vinden. In Frankrijk kwamen we ook echt weer traditioneel slechte parkeerplaatsen tegen waar de pislucht je tegemoet kwam als je uit de auto stapte en waar de koffieautomaten zonder blikken of blozen de koffie naast het bekertje uitspuugde nadat de 2 Euro in ontvangst was genomen. Los daarvan hadden we er allemaal zin in en waren we zo mooi op tijd dat we onderweg nog een extra pauze konden nemen.

Om vier uur kwamen we aan bij het Ibis Hotel “Porte de Bretagne”  in Caen, deze keer niet de budget versie maar de iets luxere omdat daar kamers met airco waren. Ironisch genoeg was het dit jaar voor het eerst niet echt warm en was de airco dus was overbodig. De kamers waren prima voor elkaar en omdat het hotel uitkeek op de McDonald’s was de keus voor het avondeten snel gemaakt.

door ·Geen reacties

Enigszins afgeschrikt door de late vakantie dit jaar (pas vanaf eind juli) en dus door het absolute hoogseizoen hebben we weer lang gezocht naar een plek waar we nog konden rekenen op wat rust en ruimte. De conclusie aan het einde was eigenlijk weinig verrassend… Waar vinden we een camping met strand, zwembad en voldoende ruimte? Waar spreken ze Frans en kunnen we fantastisch wandelen in een mooie omgeving? Juist, Concarneau. Ook Lucia en Kilian waren het er direct over eens toen dit werd voorgesteld, de camping met het mooie zwembad moest het worden.

Camping Les Pres Verts

Een plek was snel gereserveerd en toen brak het lange wachten aan. Zondag 30 juli, de dag na zwarte zaterdag, gaat het dan toch echt gebeuren. Met een overnachting in het Ibis Hotel in Caen, de luxere versie deze keer, rijden we in twee dagen naar de zuidkust van Bretagne. Nous nous réjouissons déjà!