Na een reis die toch wat langer duurde dan vooraf gedacht zijn we aangekomen in Daglan. De camping (“nee hoor, het is voorseizoen dus reserveren is niet nodig”) stond behoorlijk vol maar toch hadden we nog een mooie grote plek met uitzicht. Het opzetten van de tent zorgde voor een behoorlijke hoeveelheid zweet maar uiteindelijk staat hij als een huis. Lekker weer en inderdaad een mooie, rustige camping. Bijna bij de camping aangekomen werden we door twee navigatiesystemen met een kluitje het bos ingestuurd. Tomtom raakte al vroeg de kluts kwijt en probeerde ons zeer bedenkelijke karrensporen in te sturen. Ook Google navigatie bleek een misser toen we een bospad werden ingestuurd dat ons op de ene na de haarspeldbocht trakteerde. Volgende keer toch maar weer een wegenkaart… Morgen een rustdag en boodschappen.
