Na het bezoek aan de Bosjes in Benodet gisteren was het deze keer andersom en kwamen Lisette, Chiel,  Julian en Jasmijn naar de camping in Concarneau.
Papa was aardig brak dankzij de late voetbalwedstrijd van de dag ervoor (en bijbehorende kater door de uitschakeling) maar het zonnetje scheen bij het opstaan dus dat was snel vergeten.
Nadat Kilian met papa boodschappen had gedaan bij de Leclerc en mama de tent had gefatsoeneerd bleken Lisette en Chiel de camping te hebben gevonden.

Na koffie met Bretonse Tartiflette werd nog een bezoek gebracht aan Kernous Plage waar de kinderen lekker met zand, stenen en schelpen konden spelen.
Na een lunch waarbij de zelf gesmeerde broodjes van Chiel het moesten afleggen tegen verse croissantjes en Port Salut, gingen we elk onze eigen weg voor de middag.
Aangezien de auto gisteren zorgde voor een middagslaapje besloten we om nu ook een eindje te rijden. Bij Kilian werkte het weer uitstekend maar Luus bleef deze keer klaarwakker.
Na een mooie rit langs de kust ten oosten van Concarneau kwamen we bij het einddoel Rospico aan.
Rospico wordt gevormd door een smalle baai waar de zee het land in stroomt. Het bijbehorende strandje is prachtig maar was toen wij er waren smal vanwege de vloed.
Vanaf Rospico hebben we een stuk van de GR34 gelopen richting Port-Manec’h. Kilian stapte stoer over het smalle pad met uitzicht op de Atlantische oceaan beneden.

Na afgedaald te zijn naar een bijna verborgen strandje met twee smalle grotten was het weer tijd om terug te gaan.

Thuis soepje klaargemaakt met stokbrood, olijven, tomaten en Taboule. Nog even gespeeld en toen tijd voor bed.